نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشیار علوم سیاسی دانشگاه صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران، تهران، ایران

چکیده

منطق فازی به مثابه ابزاری نوین در تجزیه و تحلیل پدیده های سیاسی و اجتماعی مفهوم و رهیافتی است که به‌تازگی وارد علوم سیاسی شده است. این رهیافت به همراه خود مفاهیم جدید دیگری از قبیل عدم قطعیت، نسبیت‌پذیری، درجة صدق، امکان‌پذیری(دربرابر محتمل‌بودن) و... را نیز وارد این علوم کرده است. این مقاله که با روش توصیفی تحلیلی به رشته تحریر در آمده است ضمن تبیین مفهومی و چیستی منطق فازی در علم سیاست تلاش دارد تا چرایی و چگونگی کاربست مراحل و مهارت های لازم برای انجام چنین تحلیلی را در حوزه علم سیاست با تحلیلگران پدیده های سیاسی و اجتماعی در میان بگذارد. یافته ها و نتایج بیانگر آنستکه منطق تحولات اجتماعی و سیاسی، تک‌خطی نیست و همیشه متغیرهای مختلفی در رویدادها نقش دارند و از آنجائیکه پدیده های سیاسی اجتماعی امور ارادی انسانی اند و عدم قطعیّت و دخیل بودن متغیّرهای فراوان در این گونه امور و پدیده ها نقش دارند؛ منطق فازی با وجود شاخصه هایی چون عدم قطعیت، نسبیت و کثرت متغیرها بنیان نظری مناسبی برای تحلیل پدیده های سیاسی و اجتماعی است که می تواند از یک سو این امور و فرایندها را به لحاظ زیربنایی تبیین کند و از سوی دیگر، چهارچوبی منطقی برای دستیابی به نتایج صحیح در تجزیه و تحلیل های سیاسی فراهم آورد.

کلیدواژه‌ها